Keskin kavşaklardan dönerken türkiye, soramadı medya; doğru ne yanlış ne ? ve bunu soranlara ne olacak ? http://bit.ly/12btD3c
Beni seven, sayan insan,
Belli ki gülüşüm duyularına nüfuz ediyor, hissediyorsun,
Beni daha iyi anlıyor daha iyi dinliyor, anlaşıldığını biliyorsun.
Böylece, kahvenin kokusu gönlüne daha rahat tesir ediyor.
Kahve ayıltır derler de inanma, muhabbetime sarhoş oldun sen.
Gitmem diyorsun ? Kal, başımın üstünde yerin var.
Bir gülümseme, Bir tutam kahve kokusu,
İçine sinen huzur ve ona eşlik eden muhabbet.
Gönül fakirhaneme hoşgeldin, sen gitme zaten hep kal.
Ben senin yağmur mesajını çok geç gördüm,
Islanmışsın yine şemsiye almamışsın yanına ama duyunca sanki kötü bir yağmur değil gibi geldi,
Belki hoşuna gitmiştir.
Hatta birilerini özlemişsindir yada sevmedin yağmuru o an
Belki paylaşmak istediğin için mesaj attın.
En güzeli yanında olmak olurdu o an.
Sarmaş dolaş tek şemsiye altında.
Sen taşımasan bile ben sana kıymadığımdan taşırım şemsiye yanımda
Yoksa ben şemsiye sevmem, yağmurla ilişkim ise çoğu insanınkinden farklıdır.
Biz onunla bazen kızarız birbirimize bazen özler sarılırız, zamanla bu ilişkiyi farkedeceksin.
Bir ilişkiyi farketmekle başlıyor bazen birşeyler, haklısın.
Sadece ben seni biraz erken farkettim, duygularımıda yoğun yaşarım affola.
Amacım seni kızdırmak, bıkmak, üzmek, senden bir garanti duymak değil ama bir umuttur yaşatan insanı.
Neyse duştan çıkda gel mis gibi,
Belki gün olur sen duştan çıkar,
Pijamalarını yada en rahat hissettiğin şeyleri giyer de
Yalın ayak gelir yanıma kanepedeki boşluğa ayaklarını uzatır,
Sırtını göğsüme verir başlarsın bütün gün olanları anlatmaya.
Ben güler gözlerle seni izlerken öyle dalarım ki aydınlık yüzüne, kömür karası gözlerine.
Bana dinlemiyor musun beni sen ? diye kızdığını bile geç farkedebilirim.
Ben bunu gerçekten isterim.
Bugün doğum günün. Eğer şanslıysan henüz yaşlanmana yetmeyecek kadar mum üfleyeceksin. Her yılın hatrına bir tane.
Keşke bir mum fazladan koysan, yanında olan ve olacak kişiyi temsil etse.
Yaksan tüm mumları, onunda tıpkı şu an yanıp tutuşmayı bekleyen kalbi gibi.
İçinden geçecek olan dileğin bir parçası yapsan onu, öyle çok istesen bu dileği tam kalbinin içinden.
Gözlerin takılı kalsa alevine bir süre, gülümsesen ve o alevi kalbine yerleştirsen.
Herşeyin yolunda olduğunu hissettiğin an, yeni yaşını kutlamak üzere
Gülen gözlerle ve sıcak kalbinle mumlara üflesen.
Bizi artık yeni yaşına emanet etsen, ne güzel olur. Her yıl yeniden.
İyiki doğdun !
Gezegen İzmir 10 Aralık buluşmasından bir kare
Nerede gördüm hatırlamıyorum muhtemelen Okan yada Onur’un twitlerinden birinden haber aldığım Koordineli Gezegen buluşmaları lafları bir süre sonra adresini buldu ve Facebook üzerindeki Gezegen İzmir grubuna katılmamla birlikte 10 Aralığı beklemeye başladım, bu sırada bulunmasında fayda olacağını düşündüğüm herkese haber verdim.
Ancak daha önce Gezegen dendiğinde aklıma neden IBM ve Linux geldi çok merak etmiştim, sonradan Google ile bakınca sebebi anlaşıldı. Meğer aklıma takılan şey LKD günlükleri ile ilintili gezegen günlükleri imiş. Sanıyorum IBM burada vakti zamanında adresime ulaştırdığı dergisinde bu güncelerden bahsettiği için yer aldı, markaların ve/veya yeni oluşumların isimleşir markalaşırken başkasına fayda sağlamaktan kaçınmaları gerekliliği canlı örneğiyle yaşam buldu resmen.
Son anda çıkan bas-kes işlerinde kullandığım yeni şeffaf sticker 18 force gücünde bana zorluk çıkardığı için buluşmaya 1 saat kadar geç katılabildim. Miko Siesta kafe oldukça güzel bir yer bulmakta zorlanmadım haliyle izmirlilik büyük fayda sağlıyor :). Ancak bahçede oturan kimseyi tanımadığım gerçeği, “çok geziyorsun arkadaş sen bak sektörden çevreden kimseyi tanımıyorsun onlarda seni tanımıyor” dedirtti bana. Velhasıl bara doğru geçip;
-“Gezegen nerede ?” diye sormamla başladı herşey, saf saf baktı soruyu sorduğum görevli ve
-”Gezegen ? hangi gezegen ?”
-“Buluşma varmış burda gezegen buluşması”
-“Ben duymadım gezegen” içeriye doğru dönerek “Arkadaş gezegen diyo bilen var mı ?” diye sordu kısık ve şüpheli gözlerle bakan garson.
-”Bahçedeler abi” dedi sağolsun ve yönümü bahçeye çevirdim.
Okan’ı görünce içim rahatladı hemen bayan yanından ( Merve ) yer kaptım, sohbete başladık. Ben bu sırada Okan ve Onur’u sürekli karıştırdığımı tekrar idrak etmiş oldum, neden böyle oluyor bilmiyorum.
Önceleri çöken sessizlik zamanla yerini sohbetlere gülüşlere bıraktı, birbirimizi tanıdık, necisin arkadaş diyerek önce sıradan sonra karmaşık düzen tanıştık. Galiba buluşmamızda bir ev sahibi eksikliği var gibiydi, ufak bir liderlik güzel olabilirdi ama böyleside güzel oldu herkes bir şekilde eşit kaynaştı. Tanışık olanlar vardı aramızda ve çoğunluk Ekonomi üniversitesi mezunu arkadaşlardı. Bir kısmımız yurtdışı görmüş bir kısmımız bu eksikten bahsetmek bile istemeyenler grubundaydı 🙂 misal ben. Hep içimde uktedir bir kez daha neler kaçırdığımı anladığımı düşünüyorum, hissi bir mesele aslında. Solumda Merve, 6Q’dan Okan ve tayfası, Hemen karşısında asla kardeş diyemeyeceğiniz 2 sıcak arkadaş onların yanında Iphone uygulamalarından tanıyacağınız bir arkadaş ( Emin ), sırasıyla sektör dışıda olsa aramıza sıcaklığını katan arkadaş ( Tamer ), Hostingci arkadaşlarımız ( Smyrna ), Kurumsal çözüm üreten arkadaşlarımız ( Egegen ) ve benim en çok ilgimi çeken müzik kompozitör diyebileceğimiz bir arkadaş ( Kabraxis ) vardı bu zincirin tamamlayıcı halkası tabiki ben oluyorum :). Çok mu ben merkezciyim ne :D. Adını anmadığım arkadaşlar olabilir ancak isim ve yüzler hakkında ne kadar kötü bir hafızam olduğuna dair ünüm başka türlü yayılmıyor :), şimdiden affola.
Ben her zamanki gibi tam olarak ne yapabildiğimi anlatmakta biraz zorlandım en çokta Merve ile konuşmamızda bu sıkıntıyı çektim ancak sanıyorum kaynaşma aşamasında olduğumuzdan ola geldi. Sonrasında sanıyorum diğer arkadaşlara bunu daha iyi anlatabildim, ben çözüm bulan, ara bulan ısrarcı olan, yapı-çatı geliştiren, araştırma yapan, projeye iş gücü olarak direkt katkı sağlayabilen, projenizi bütünleyen ve ürün çıkarılmasını sağlayan kişiyim, ben adı bilinmeyen danışmandan ziyade herbibokolog şahsın ta kendisiyim oh be 🙂 kolu kol yapan dirsek ekleminin ta kendisiyim :).
Yaptığımız işlerden konuştuk, bir ara masada “hastasıyız” ( Çağhan ) adlı dergi dolaştı, söz konusu dergi göztepe sporun dergisi, Okan’ın da katkılarıyla hayat bulmuş. Açıkcası ben beğendim dağıtım adetleri o an için 2000 ve üzeri idi, vizyonda daha fazlası olduğu kesin. Hazır reklam pariteleri oturmamışken bir sayfa kapsam ajans işlerinde kullanırmıyım diye düşünerek ufak tefek sorular sordum. Aklınızda yerel dergilerin verimliliği ile ilgili olumlu fikirler varsa bence mutlaka bir göz atın. Mesele spor ve d,b,c gruplarından genç kesim beyler bayanlar :).
Oyunlar ve geliştirdiğimiz uygulamalardan konuşuldu, bir ara Iphone ( Ios ) uygulamaları geliştiren arkadaşımızın uygulamalarından konuştuk müzik ve klip içeren uygulamalardaki tam kelimeyi hatırlayamadım ancak tescil/sahiplik durumu konuştuk. Neticede büyüyene kadar kimse birşey demiyor ile noktaladık. Okan’ın 6Q ile yeni fırından çıkan Tombala oyununu ve gelişmesini konuştuk. Yurtdışı kaynaklı bir firmaya bir farklı versiyonunu satabileceklerini söylediğinde hepimiz sanıyorum –“abi ne güzel yaa” dedik :), nazar değmesin.
Bir ara ki bu aralar epey fazlaca sanırım 🙂 domain pazarlama ile ilgili Okan ile 4-5 cümle konuşabildik. Ben bu durumu sevmediğimi her alanda dile getiriyorum genellikle. Tabiki o da kendi açısından haklı bende proje geliştiren kişi olarak tam bir projeye başlayacak iken jenerik bir domainin masraflar haneme 1000$ eklemesinden bir başka arkadaşın katılımıyla birlikte şikayetçi idim. Sırf bu yüzden projeden vazgeçmişliğim bile vardır. Son vazgeçtiğim proje sosyalbaski.com domaini için geçerliydi mesela :). Hemen hemen aynı zamanlarda bakılıp alınmış olması daha bir enteresandı hep domain firmalarının bu konularda haince davrandıklarına dair komplo teorilerim vardır.
Sağ tarafıma doğru Smyrna ve Egegen konukları vardı, onlarla lobi.net den ne güzel proje olur yahu bu izmirde wireless hotspot ile orta ölçekli şirketlerin yedekleme ve upload sorununu çözecek DC yokmu diye dertleştik konuştuk.
Tüm bunların içerisinde en çok konuşmaktan hoşlandığım şey geçmişimde çok özendiğim MOD müzikle ilgilenen ve 64KB yarışmalarına katılımda bulunacak olan arkadaşımdı ( Uğurcan ). IRC kullanan hala varmış ! ben dahil bir başkası çıkınca çok sevindim. Mod formatı Midi formatı derken kendimi sürekli yaptığı işleri daha fazla duyurması hususunda ısrar ederken buldum, arkadaşım umarım sıkmamışımdır seni :).
İrili ufaklı notlarıma gelecek olursak;
Sonuç olarak en kısa süre kalabilen yegane şahıs olarak ben çok ama çok memnun ayrıldım masadan. Gezegen toplantısı farklı sektörlerden insanları buluşturmak ve networking yaratmak gibi konularda başarılı olacağa benziyor. Uzun süredir eksikliğini hissettiğim İzmir algısı ise beni ayrıca mutlu etti.
Bir sonraki görüşmeyi iple çekiyorum ve umuyorum bu sefer gelemeyen arkadaşlar da katılacak, gelen ve katılım gösteren arkadaşlar ise ortamın güzelliğinden olsa gerek daha kalabalık katılım göstereceklerdir.
Son olarak katılımcıların twitter listesi aşağıdaki gibi;
Yeniden düzenleme :
Bazen aşkın sesini duymaya başlarsın uzaklardan.
Gayet hoş gelir sesi, o yöne dönersin.
Adımların giderek hızlanır, koşar adım hızlanırsın.
Aşık olduğun kişi ufukta görünmeye başlar.
Duyguların rehberlik etmeye koşar,
Aşık olduğun kişi giderek netleşmeye başlar.
Bazen bir bakarsın o da kan ter içinde.
Bazen bir bakarsın ki o duruyor olduğu yerde,
Sen almışsın bir başına onca yolu, yorulmuşsun.
Anlatırsın; Önce uzaktan geliyordu ses emin olamadım.
Şimdi yanındayım, üstelik kalbimin her atışı
Bu koşarak geldiğim sesin notası.
Koştukça bu sesin artması boşa değilmiş.
Ama bazen susar karşındaki, sade bakar.
Aşk değil sanki buz kesmiştir her yanı
Fakat atan kalbinin tınılarını duyarsın.
O gülümser içini ısıtmak istercesine, arkadaşız der.
Bozulan ritmiyle, dengesi bozulmuş tonlarıyla
Tüm orkestra çöker üzerine, her bir nota hüzünlü
Ve en keskin enstrüman çalar son acıklı notayı.
Arkanı dönmek, uzaklaşmak gerek, sürünürsün.
Bozuk bile çalsa keman her acıklı notada döner bakarsın.
Bazen koşar gelir sevgilii notaların her birini toplar,
Her birini okşar öyle asar havaya, bir çınlar ki kulağında
Her notada bir orkestra, duymayan kalmaz.
Kalbinin her atışı kapalı gişedir artık, ardı ardına.
Dokunuşun tınısı, bakışın sıcaklığı, salon fevkalade.
Bazen gelen olmaz ardından, önce kötüleşen tınılar
Uzaklaştıkça ara ara güzelleşirler, kandırırlar.
Döner bakarsın, çok uzaklarda, göz görmez,
Kulak duymaz aslında ve farkedersin, duyduğun
Kalbinin ömür kadranında tik taklarından ibaret.
Sağırlaşırsın, körleşirsin hayata, heybetsizleşir herşey.
Bir ömür gelen o arada kalmış zamanda sersemleşir,
Ne gördüğünü bilemezsin hatta ne duyduğunu.
O notaların tınıların eksikliği boşluk gibi sessizce yerleşir yüreğine.
Umutsuzca yeni ve yine uzaktan gelecek seslerin kaderine inanır,
Umut denilen güneşin seni yalancı çıkarırcasına içine doğmasını beklersin.
Perde kapanır, yarın yine açılır…
1. Bu sitedeki herşeyi kaynağını belirtmek şartıyla kullanabilirsiniz.
2. Bu sitenin wordpress sayesinde yayında olduğunu hatırlatalım.
3. Kendi yaptığım emrahtoy v1 temasına sahip.
4. Yinede kullanmak isterseniz, iletişim kurmayı deneyin.
