Bazen aşkın sesini duymaya başlarsın uzaklardan.
Gayet hoş gelir sesi, o yöne dönersin.
Adımların giderek hızlanır, koşar adım hızlanırsın.
Aşık olduğun kişi ufukta görünmeye başlar.
Duyguların rehberlik etmeye koşar,
Aşık olduğun kişi giderek netleşmeye başlar.
Bazen bir bakarsın o da kan ter içinde.
Bazen bir bakarsın ki o duruyor olduğu yerde,
Sen almışsın bir başına onca yolu, yorulmuşsun.
Anlatırsın; Önce uzaktan geliyordu ses emin olamadım.
Şimdi yanındayım, üstelik kalbimin her atışı
Bu koşarak geldiğim sesin notası.
Koştukça bu sesin artması boşa değilmiş.
Ama bazen susar karşındaki, sade bakar.
Aşk değil sanki buz kesmiştir her yanı
Fakat atan kalbinin tınılarını duyarsın.
O gülümser içini ısıtmak istercesine, arkadaşız der.
Bozulan ritmiyle, dengesi bozulmuş tonlarıyla
Tüm orkestra çöker üzerine, her bir nota hüzünlü
Ve en keskin enstrüman çalar son acıklı notayı.
Arkanı dönmek, uzaklaşmak gerek, sürünürsün.
Bozuk bile çalsa keman her acıklı notada döner bakarsın.
Bazen koşar gelir sevgilii notaların her birini toplar,
Her birini okşar öyle asar havaya, bir çınlar ki kulağında
Her notada bir orkestra, duymayan kalmaz.
Kalbinin her atışı kapalı gişedir artık, ardı ardına.
Dokunuşun tınısı, bakışın sıcaklığı, salon fevkalade.
Bazen gelen olmaz ardından, önce kötüleşen tınılar
Uzaklaştıkça ara ara güzelleşirler, kandırırlar.
Döner bakarsın, çok uzaklarda, göz görmez,
Kulak duymaz aslında ve farkedersin, duyduğun
Kalbinin ömür kadranında tik taklarından ibaret.
Sağırlaşırsın, körleşirsin hayata, heybetsizleşir herşey.
Bir ömür gelen o arada kalmış zamanda sersemleşir,
Ne gördüğünü bilemezsin hatta ne duyduğunu.
O notaların tınıların eksikliği boşluk gibi sessizce yerleşir yüreğine.
Umutsuzca yeni ve yine uzaktan gelecek seslerin kaderine inanır,
Umut denilen güneşin seni yalancı çıkarırcasına içine doğmasını beklersin.
Perde kapanır, yarın yine açılır…
