Muhtemelen, hata yapıyorum yine,
Ev bakıyorum yana yakıla, İş arıyorum hasta hasta.
Çünkü sen varsın, seninle farklı bir İstanbul ihtimali var…
Gönlümden, taa derinden filizleniyorum,
Umutlarım yeşeriyor, taze taze…
Çünkü sen varsın, seninle bir hayat kokusu hayali, hani belki…
Muhtemelen, hata yapıyorum yine,
İnanıyorum yeniden, kanıyorum ihtimallere…
Çünkü sen varsın, az dahi olsa gerçeklik payı var, yetmez mi?
Biliyorum, yarın olmayabilirsin,
Bilmekten korkuyorum yeniden, bilmemek iyi geliyor üstelik…
Çünkü sen varsın, yoktan geldin, bilemedim, var mısın sahi?
Muhtemelen, hata yapıyorum yine,
Derman sanıp sarılamıyorum, demek istiyor diyemiyorum ama bak gizlemiyorum…
Çünkü sen varsın, korktuğumu söylemekten çekinemiyorum.
Yabancılaşıyorum kendime, bir yanım aynı,
Aynı kalmasın istiyorum, değişsin, kaderi de beraberinde…
Çünkü sen varsın, bildiğimden farklı, beklenmedik.
Muhtemelen, hata yapıyorum yine,
Kırılabilirim, samimiyetine yandığım gülümsemen kırıldığı an, ben de…
Çünkü sen varsın, koftiden bir merhaba değil.
Sanki, görebiliyor duyabiliyorum, tam karşımda,
Sisli hayaller ardında gülüsemen, çatal sesin, kömür kara gözlerin…
Çünkü sen varsın, birde seni isteyen, bir ben, bir basit mağara adamı.
Yeter mi? Sahiden yeter mi?
Elimdekine bakınca hiç, Adını hatırlayınca sanki herşeye yetermiş gibi…
Çünkü sen varsın, umut veren sözlerin, beğendiğin hayallerim. Yeter mi ?
Bu blogu sevdinse yazacağım diğer yazıları kaçırmamak için RSS aboneliği yapabilir yada Twitter üzerinden takip edebilirsin. Yazılarımı facebook’da paylaşabilir ve arkadaşlarına önerebilirsin.
Sende de ki;