Biliyordum sensiz geçecek günlerin geleceğini
Bilmek elbette yetmiyordu hükmen mağlup olmaya
Yenilirdim gerçi, yeterki sana birşey olmasın
Bana olan hükmen mağlubiyetten sayılsın
–
Yüreğimden geçen tren yoluna bir durak eklerim
Adını veririm, iki de bank koyarım tam ortaya
Biri buluşanlar için diğeri ayrılanlar için
Aslında kimse farketmez durağın adını
–
Ayrılanların ki hep boş ayakta el sallamakdan,
diğeri kirli, aşk, isim ve kalp çiziklerinden
Arada seçim yapanlar olur gibi geliyor
Raylar mı hayat yoksa o iki bank mı, ne görüyorsun ?
–
Durağa trenden bakıpta orada inmediğinde
Ne hissediyorsun ? Ya durağı hiç bilmiyorsan,
Hiç inmedinse kendi durağında
Gerçek değilmidir varlığı, o durağın sebebi ?
–
Bırakıp gitmek daha kolaydı belki.
Ama ayrılık bir güç veriyor insana
Öyle ki bir tren durağı yapmak daha kolay
Uğradığında birşeyler hatırlayacak kaç durağın var ?
