Ruh eşi.
Ben, birbirini karşılıklı dengeleyebilen, kollayabilen, cinsiyet ayrımlarından uzak ancak ayrımların keyifli yanlarının farkında bir ilişki arıyorum. Sosyal ve ekonomik durumlar ise bu ilişkiye bulaştırmak isteyeceğim şeyler arasında değil. Zira bu dengelerin güdüsünde kendimi soyutlayıp, müstakbel ilişkimde bir kaynaşma ve birliktelik hissine kapılamam.
Kısacası, kırık bir kalp ve dünya gerçeklerinin yarattığı hayal kırıklıkları arasında, tüm bunlardan sıyrılabileceğim ve kendi küçük dünyamı kurabileceğim, alternatif bir ( yaşam, dünya, gelecek ) umudun varlığını hissedebileceğim ve hatta bunu paylaşabileceğim birini ve onunla bir ilişkiyi arıyorum.
Aristophanes’ e göreyse aşk bir efsaneyle açıklanır:
” İnsanlar eskiden dört kollu, dört bacaklı, hermafrodit, bir kafada iki ayrı yüze sahip ve çok güçlü yaratıklarmış. Kendi kendilerine yetebildikleri ve çok güçlü oldukları için her türlü taşkınlığı yapar, tanrıları onurlandırmayı ihmal ederlermiş. Bir gün Zeus buna çok sinirlenmiş ve insanları ortadan ikiye bölmüş; bir taraf erkek, bir taraf kadın olmuş. İkiye bölünen parçalar o kadar korkmuşlar ki birbirlerine sarılmışlar. Tanrılar bu işin böyle olmayacağını düşünüp, bedenlerini dünyanın farklı yerlerine dağıtmışlar. İşte o gün bugündür yarım olan parçalar, tamamlanmak için diğer yarılarını arar olmuşlar. ” Günümüzde ” ruh eşi ” olarak bilinen kavram da bu efsaneye dayanmaktadır.
Ve Symposion’ da aşk son olarak şu sözlerle dile gelir:
Adi olan, ruhtan çok bedene tutulan şu bayağı aşıktır. Kalıcı olmayan bir şeye aşık olduğu için o da kalıcı olmaz. Çünkü aşığı olduğu kişinin beden çiçeği sararıp solduğunda o da bütün söz ve vaatlerinden utanarak kanatlanıp gider.
Aşkın doğru yolundan yürümek ya da yürütülmek, güzelin yolunda adım adım ilerlemektir. Aşk, tek bir güzel bedenden bütün güzel bedenlere, bütün güzel bedenlerden güzel eylemlere, güzel eylemlerden güzel bilimlere ve güzel bilimlerden de nihayet tek bir bilime; güzelin biliminden başka hiçbir şey bilmeyen bilime basamak basamak yükselerek, sonunda güzelliğin bizzat kendisini bilmektir.
Buraya kadar okuduysanız ve beğendiyseniz eğer, şu kitabı okumak isteyebilirsiniz. : Platon – Sypmosion ( Kabalcı Kitap Evi )
