Kendimle ilgili birşeyler yazmaya çalıştığımda nedense kafamı hep çelişkiler silsilesi meşgul etmeye başlar. Bunun sebebi toplumumuzda genişçe yer bulan ön yargı mekanızmasının ( mahalle baskısıda denebilir belki ? ) aleyhime sonuçlar bulmakda zorlanmayacak olmasıdır. Zira üniversite mezunu değilim, bazen bunu gururlu bir havada söylesemde bu içimde hep bir uktedir. Bazen sırf üniversiteyi bitirdiğini öğrendiğim ama yüzüne karşı “üniversite böylemi bitirilir be insanoğlu” demeyi insanca bulamamamdan kaynaklıdır bu ukte. Velhasıl genellikle eğitimim hakkında bilgi vermem, ancak internet gerçek yaşamdakinden farklı olarak, insanın kendini anlatabilmesi ile ilgili enstruman olarak sunduğu zenginlikler sayesinde eğitim – vasıf ilişkisini çatırdatacak kadar demokratik ama bir o kadarda “garip bir mecra”. En azından kimse sakalıma karışmıyor 🙂 .
Bilgisayar alanına olan merakım commodore dergilerini okumakla başladı, sıradan bir merak olduğunu düşünerek sürdürmeye devam ettim amma velakin kendim gibi olduğunu düşündüğüm. Fakat evlerinde zamanın parasıyla 5000$’lık bilgisayarları olan insanların yaşadığını ve bilgisayarlarını sadece gücüyle gurur duyabilecekleri aygıtlar olarak gördüklerini farkettiğimde, farklı olduğumuzu anladım. Bu insanlarla tanışınca merakımı sürdürme şeklimin normal olmadığını farkettim çünkü benim henüz bir bilgisayarım yokken onların bilgisayarlarında GW-Basic ve QBasic ile muhasebe programı yazmaya çalışıyordum. Tanıdığım diğer bilgisayar meraklısı insanlarla en belirgin farkımızı gurur kaynağımız olan şeyler gösteriyordu. Güçden, uğruna harcanan paradan ve bilgisayarın yapabildikleriyle gurur duyuyorlardı, ben niteliği farketmeksizin o bilgisayarla üretebildiklerimden gurur duyardım ve sürekli olarak kendimi yetersiz görürdüm. Sanıyorum geri kalan yaşanmışlıklar konusunda şimdiden kafanızda senaryolar vardır dimi 🙂 klasik bir hikaye gibi geliyordur kulağa. Hatta şimdilik öyle olsun 🙂 zamanla ve belkide bazılarınızla yüzyüze tanışma fırsatı bularak, “Hakkında” adında yaşam sayfaları doldururuz. Böylece hayatın çeşitliliği her bir insanla başka bir hayat yaratabilir. Esen kalın.
