Benim küçük ailem
Derltendim bir kaç gündür.
Hani mâlum türkiye, çok da farklı değil.
Derdin iyisine şükreder oldu insanlar.
Derdin en iyisi aşk elbette,
Aşkı dahi arar oldu insanlar,
Gelip seni bulmaz oldu,
kavruk mavi gibi yalandan oldu aşklar.
Çok şükür kahverengi benimki,
Hep hayatında olan,
Hayatında olması için farketmek zorunda kalmadığın,
Sıcak tutan, elinde buruk sevinçler yaşatan
Ceket gibi, kahverengi,
Beklenmez ama sıcak,
Arasıra batan, batmasada buradayım diyen,
Hani giyince seni derdinin kâhyası kılan.
Hayatına hayat katan,
İçine taa kalbinin ardına,
Cânım ruhuna, hani şunları fısıldayan;
O dert senin değil, o bizim, ikimizin.
Bir sarılda meyledeyim tenine,
Nüfûz edeyim seyrine.
Bu ne dertmiş canım? Sen bi tut elimi!
Tuttun mu? Hah bırakma!
Haydi selametle, dertler geride kalsın
Biz bakalım keyfimize, bize keyif gerek.
Sana rakı bana şarap gerek,
sâki gerek, için içime damlasın gerek,
Her derde deva kahverengi aşk gerek.
